Het aftellen kan beginnen!

De meesten van jullie zullen  wel  weten dat ik van plan ben om voor langere tijd te gaan reizen. Velen hebben me ook gevraagd om op de hoogte gehouden te worden. Vandaar dat ik dit blog ga proberen bij te houden. Dit is natuurlijk vooral afhankelijk van de beschikbaarheid van internet. Aan verhalen verwacht ik geen gebrek te krijgen. Ik verheug me erop om mijn ervaringen op te kunnen schrijven en met jullie te kunnen delen. Mocht het jou uiteindelijk toch minder interesseren, dan ben je er helemaal vrij in om je uit te schrijven voor de mailing lijst.

Voor degenen die geen idee hebben wat ik van plan ben, of het nog eens willen nalezen om hun geheugen op te frissen, zal het voorlopige plan uitleggen. Terwijl ik mijn 3 jarige Bachelor psychologie opleiding succesvol was aan het afronden probeerde ik me een beeld te vormen van wat daarna zou komen. Ondanks het plezier en enthousiasme in  de opleiding, zag ik mezelf tijdens die 3 jaar opgesloten worden tussen de boeken, theorie vakken en stiltelokalen in de universiteitsbieb. Ik beloofde mezelf een pauze voordat ik mijn opleiding ga vervolgen met een Masterstudie. Deze pauze gaat plaatsvinden in frisse lucht en met een gevoel van “doen wat in me opkomt zonder verplichtingen”. Dat ga ik zoeken in zuidoost Azië. Indonesië en omstreken om iets preciezer te zijn. Veel preciezer dan dat wil ik het nog niet hebben, want dan zou ik niet kunnen “doen wat in me opkomt zonder verplichtingen”. Wat ik wel weet is dat ik 14 maart ga vertrekken en 1 augustus (4,5 halve maand later) de optie heb om met mijn retour ticket thuis te komen. Dat laatste gaat waarschijnlijk ook gebeuren aangezien ik in september wil beginnen aan een Master opleiding.

Het aftellen kan dus beginnen! Nog precies één maand en dan stijg ik op in Brussel en kom ik een dag later aan in Jakarta. Het plan vanaf dan begint langzaamaan vorm te krijgen. Vanaf het vliegveld in Jakarta probeer ik binnen een paar dagen te zwemmen naar het treinstation. (Als Jakarta er dan nog uitziet zoals vandaag lijkt zwemmen me de snelste manier van verplaatsing binnen de stad.) Zoals ik heb gehoord is Jakarta een gigantische, drukke, grijze, vieze, overstroomde metropool. Als ik hier lang zou blijven dan voldoet mijn pauze plek niet aan de eerder genoemde frisse lucht. Met de trein ga ik eerst de rest van Java ontdekken. Ik heb al contact met iemand in oost Java die me, in ruil voor een paar uurtjes per dag werken, als gids wil rondleiden en introduceren in de Javaanse cultuur. Als ik dan toch al in oost Java ben dan kan ik daarna net zo goed nog even een kijkje nemen op het toeristische Bali. Maar goed, dat zien we tegen die tijd wel.